Lotgenoten,

Sinds kort sluit ik mij bij jullie aan. Afgelopen 23 augustus kreeg ik alarmerend telefoontje van mijn huisarts. Of ik met spoed nog voor dezelfde dag een afspraak wilde maken naar aanleiding van foto's van bevolkingsonderzoek. Huh?? Ik?? Maar ik ben gewoon aan het werk!

Natuurlijk ging ik daar met knikkende knietjes naar toe. En dan hoef ik jullie niet te vertellen wat er door je heen gaat. Alle nodige onderzoeken ondergaan. Vaak ongemakkelijk, naakt, koud en bloot. Goed gesprek met mammacare verpleegkundige (Hannah) gehad. Daar kreeg ik ook mijn Embracedoek overhandigd. Twee dagen voor de eerste bestraling zet ik vast het tasje met mijn Embracedoek klaar. Huh, had het tasje toch naast tafel gezet?

Reacties

Ik kan en wil je zeggen dat ik je dankbaar ben dat jij dit hebt ontworpen en heeft mij veel warmte gegeven, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik vind het wel spijtig dat dit helaas uit eigen ervaring is ontstaan. Dan nu"mijn" verhaal:

Van tevreden artsen en gebruikers

Dag voor bestraling: Oh, tasje "hing" gewoon netjes aan de kapstok. Niet gewoon dus, want ik had dat niet zelf gedaan. Mijn dochters, mijn steun en toeverlaten, die altijd met mij meegaan, die altijd 24/7 voor mij klaarstaan en mij de positiviteit geven om dit allenaal te doorstaan, hadden mijn Embracedoek opgevrolijkt, in mijn favoriete kleur natuurlijk! Zo lief en zo trots, ook op mijn derde kind, mijn zoon die niet van versieren houdt.

Dag van eerste bestraling: Met koude rillingen liep ik de wachtkamer in. Na het uitkleden voelde ik me even bloot, naakt en koud. Moment voor mijn doek. Natuurlijk lost de Embracedoek niet alles op. Maar het heeft mij zeker warmte - zowel letterlijk als figuurlijk- en bescherming gegeven. De kleur vind ik prettig en veilig. Hierdoor voelde ik mij toch iets meer op mijn gemak. Ik ben hier zeer tevreden over. Reacties op Radiotherapie waren ook heel positief over mijn (versierde) doek, leuk. Ikzelf ga nu mijn chemokuren in en wil alle lotgenoten het allerbeste wensen, dat iedereen positief kan blijven en alleen naar lichtpuntjes kan kijken.

Liefs,
Margot Bergman

"Prachtige doek, vooral het verhaal erachter. Complimenten voor de naam Embracedoek"

Een van onze patiënten

"Ik vind het helemaal geweldig, dat u hier de aandacht op vestigt! Dit geldt niet alleen voor borstkankerpatiënten, maar voor alle patiënten die een algemeen lichamelijk onderzoek moeten ondergaan. En wat denkt u van alle dames die een gynaecologisch onderzoek moeten ondergaan en in afwachting van de onderzoeker alvast onbedekt in de beugels zijn gepositioneerd?

Het is mij een grote gruwel!"

D.M.M. Edens-Schipper, oogarts, PEINS

"Nooit zo over gedacht. Toen ik als patiente (in 1970) in California USA bij een arts voor een gynaecologisch onderzoek was, moest ik verplicht zo'n steriel jasje aan. Ondanks mijn commentaar, dat dat niet nodig was en alleen maar extra "laundry" zou opleveren.

Ook was je nooit met de arts alleen!! Hebben ze daar dan toch meer mensenkennis of empathisch vermogen? Of was het een kwestie, dat wij nog zeer prijsbewust werden opgevoed?

Een prijzenswaardig initiatief dus, vooral ook omdat de aandacht erop wordt gevestigd! Succes ermee."

C.J. Dijkmeijer-Voermans, jeugdarts n.p., DRONTEN

"Wat een geweldige uitvinding, de Embracedoek ontvangen van de mammacare verpleegkundige en gebruikt tijdens diverse scans en vooral bij alle bestralingen bij de radiotherapie! Je voelt je een stuk minder opgelaten en vooral minder 'naakt' tijdens het stukje wandelen naar de behandelruimte.
Ideaal, daar is over nagedacht!"

Een van onze gebruikers

Bij mijn moeder is afgelopen zomer voor de tweede keer borstkanker geconstateerd. Zo'n lieve, sterke vrouw en dan voor de tweede keer getroffen door deze afschuwelijke ziekte, het is ontzettend oneerlijk! Mijn moeder die na de klap van de diagnose alweer snel en dapper de strijd is aangegaan, maakte zich, naast de genezing maar om één ding echt zorgen... een eventuele chemo en het uiteindelijke haarverlies.

Bij de vorige behandeling heeft ze afscheid moeten nemen van haar borst, zwaar maar verdere behandeling hoefde toen niet. Dit keer - vanwege de agressieve vorm en de uitzaaiing van de tumor - kregen we het hele pakket; operatie, bestraling en uiteindelijke aan de chemo, iets waar mijn moeder dus het meest tegenop zag. Eerst probeerde mijn moeder de ijskap, uren hield zij het vol om met een ijskap op te zitten tijdens de chemo, geen pretje maar mogelijk ook geen haarverlies. Iedere ochtend bij het opstaan was het spannend.. lagen daar nou een paar haardjes, is dat normaal of lag het aan de chemo? Zenuwslopend.

Na drie chemo's achter de rug te hebben leken er steeds meer haren los te laten, mijn moeder was ontzettend verdrietig en ze nam het dappere besluit om het haar eraf te laten halen en te gaan voor het haarstuk dat voor haar gemaakt was. Met z'n drietjes zijn we op pad gegaan; we hebben geprobeerd er iets gezelligs van te maken, een lekkere lunch en daarna het haarstukje.

Het haarstuk paste perfect en zag er ontzettend natuurlijk uit. Voor ons alle drie een enorme opluchting. Toch was mijn moeder nog steeds onzeker, stond het haarstuk echt wel goed? Hoe kon ze zich zo opmaken dat ze zich weer zeker en sterk ging voelen? Mijn zus kwam met het idee om mijn moeder te verrassen met een bezoek van Mari van der Ven; ze heeft gebeld met zijn management en het is gelukt (natuurlijk wel tegen betaling).

Het was uiteindelijk echt de beste verrassing die we hadden kunnen bedenken en ook precies op het goede moment. Mari kwam bij mijn moeder thuis die niets vermoedend op de bank zat. Hij was zo ontzettend lief en betrokken en heeft mijn moeder echt in het zonnetje gezet. Doordat hij haar precies de juiste tips kon geven, werd zij steeds zekerder over haar uiterlijk. Op een gegeven moment vroeg ze zelf of zij haar haarstuk af zou zetten. Ook gaf Mari haar advies over het haarstuk, beetje naar voren, iets opzij, ja precies, helemaal goed zo! Mijn moeder begon steeds meer te stralen en nadat Mari weg was hebben we een heerlijke fles champagne open getrokken.

Een steuntje in de rug voor onze moeder met Mari van der Ven en de Embracedoek

Met opgeheven hoofd is zij verder gegaan met de chemo. Voor de periode van 21 dagen bestraling heeft mijn moeder op de afdeling chirurgie de Embracedoek ontvangen met de mededeling dat zij deze mee kon nemen naar de bestralingstherapie. Hierover zegt mijn moeder zelf: "Op dat moment had ik nog geen idee wat de bedoeling van de Embracedoek precies was. Maar tijdens de behandeling was het heerlijk. Wanneer ik mijn bovenkleding in het pashokje uit moest doen kon ik de doek, die lekker zacht en warm is, over mijn bovenlichaam heen doen. Via een lange gang loop je dan gelukkig niet in je blote bovenlijf naar de behandelkamer. Het maakte het een stuk aangenamer......"

Wij zijn ontzettend trots op onze moeder, op haar kracht en karakter; aankomende dinsdag gaan we gelukkig alweer voor de een na laatste keer.

Kirsten Berkhout

Warm, hygiënisch en een gespreksonderwerp

Toen ik hoorde dat ik geopereerd zou worden aan mijn borst vanwege een voorstadium van kanker, stond mijn wereld op de kop en werd ik volledig geleefd door mijn agenda vol met behandelingen. Ondanks deze overvolle agenda, wilde ook tegelijkertijd ook wel goed voor mezelf zorgen.

Ik constateerde dat het niet om één enkele behandeling ging, maar dat een groot aantal behandelingen. Ik voelde me zo ongemakkelijk om steeds met een bloot boven lijf uit de kleedhok te komen van het ziekenhuis en ging op zoek naar een oplossing op het internet, waar ik de site van de Embrace doek vond.

Ik dacht: "Dit is het". Een heel elegante omslagdoek die je mooi om je heen kunt slaan bij al die behandelingen. Al bij de eerste keer dragen werd ik door de verpleegkundige aangesproken over de omslagdoek. Haar interesse was erg groot en zij ging meteen kijken op de website; ook andere verpleegkundigen wilden weten waar ik de Embracedoek heb gekocht en wat de prijs ervan was.

Het geef mij zoveel voldoening, want na de bestraling vooral babbelde ik nog wat met het personeel die daar zaten en kon ik makkelijk staan kletsen zonder dat ik bekeken werd. Dat gaf mij een goed gevoel.

Er was zelfs een mannelijke verpleegkundige die mij lief complimenteerde over de roze kleur en voelde aan de stof. De verpleegkundigen vonden het een mooi initiatief dat Ingrid en Marleen de Embracedoek op de markt hebben gebracht voor vrouwen die borstkanker hebben en natuurlijk ook voor vrouwen die net als ik met een voorstadium van kanker te maken krijgen.
In een van de gesprekken werd mij verteld dat er vroeger in het kleedhok badjassen hingen voor de vrouwen, maar dat dit helaas niet meer zo is. Jammer natuurlijk, maar persoonlijk vind ik de embracedoek veel hygiënischer.

Mijn advies is dat meerdere vrouwen in deze situatie zichzelf mogen verwennen. Het geeft je echt een goed gevoel.

Ria, een gebruiker